مشاعره

حاتم طایی تویی اندر سخارستم دستان تویی اندر نبرد حاجت مطرب و می نیست تو برقع بگشاکه به رقص آوردم آتش رویت چو سپند حاشا که من…

خادم درگه پیرم که ز دلجویی خودغافل از خویش نمود وزبر وزیرم کرد خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهدسهل است تلخی می در…

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرسکه چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس دارم از لطف ازل جنت فردوس طمعگر چه…

ذات تو که مجموعه ُ اقسام معالی استانواع کمالات هنر را شده جامع ذات نایافته از هستی بخشکی تواند که شود هستی بخش ذاتت ورای مرتبهُ جمله…

رازی، که دلم ز جان همی داشت نهفتاشکم به زبان حال با خلق بگفت راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاکبر زبان بود مرا…

ز احمد تا احد یک میم فرق استجهانی اندر آن یک میم غرق است ز اخترم نظری سعد در ره است که دوشمیان ماه و رخ…

سحر کرشمه چشمت به خواب می دیدمزهی مراتب خوابی که به زبیداری است سحرم دولت بیدار به بالین آمدگفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد سحرم هاتف…

شاهد عهد شباب آمده بودش به خوابباز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد شاهدان گر دلبری زین سان کنندزاهدان را رخنه در ایمان کنند شاهدی از…